Deeltijder Nicky Dieters: “Ik heb nog geen moment gedacht: ik ga ermee stoppen.”

“Juf, die les vanmiddag was echt heel gaaf.” Nicky Dieters (36) is blij met deze reactie uit haar stagegroep 7/8 op Dalton-Kindcentrum Talentrijk in Helmond. In juni rondt ze haar eerste jaar ‘verkorte deeltijd-pabo’ af. Hoe is dat bevallen? Een pittig jaar, maar ze geniet: “Dat leerlingen blij zijn dat je er bent, dat je één wordt met je klas… Daar doe ik het voor.”

calendar_today 11 mei 2022 schedule 2 minuten leestijd

Dat Nicky veel op heeft met kinderen, blijkt wel. Ooit  twijfelde ze tussen pabo en pedagogiek en koos pedagogiek, wat haar in de jeugdzorg bracht. Na de geboorte van haar twee kinderen van 5 en 8 jaar startte ze een kinderopvang. Ze deed ervaring op als onderwijsassistent op de Berkenschutse in Heeze en ze werkt nu tweeëneenhalf op VSO De Korenaer in Helmond als leerkrachtondersteuner. Omdat ze graag haar onderwijsbevoegdheid wilde halen, kreeg ze vorig jaar de kans om de pabo te doen.

Pittig

Ga er maar aan staan: drie dagen werken op de Korenaer, een dag stage lopen op Talentrijk, twee avonden naar Hogeschool de Kempel en een eigen gezin draaien. Het is pittig, beaamt Nicky: “Mijn man en ik vragen ons wel eens af waar we aan begonnen zijn. Ik heb geluk dat mijn man onregelmatig werkt en veel thuis is voor de kinderen. Je moet goed plannen en je zaken steeds bijhouden. Het kost me veel energie, maar ik krijg er ook veel voor terug. Ik heb nog geen moment gedacht: ik ga ermee stoppen.”

De stage in groep 8 van Kindcentrum Talentrijk bevalt prima: “Ik merk dat ik ook weer eens toe ben aan ‘gewoon normaal’. Ik onderzoek of ik volgend jaar versneld voor de klas kan, want voor mij ligt de uitdaging nu op het didactische vlak. Maar het zou ook kunnen dat ik met mijn pedagogische opdracht bezig blijf op de Korenaer. In feite kan ik alle kanten op.”

Kleinschalig en betrokken

Over de keuze van De Kempel is ze beslist: “Het kleinschalige bevalt me. Ik ben bewust op zoek gegaan naar wat bij mij past. De docenten zijn betrokken en dat merk je. Mijn tutor informeert bijvoorbeeld even hoe het met me gaat toen ik in blok 3 ziek was. Ook andere docenten zijn dan op de hoogte en reiken je extra handvatten aan om een opdracht toch af te maken. En twee avonden in de week met klasgenoten aan de slag, is echt heerlijk. We hebben een hele leuke klas en werken goed samen. Gedeelde smart is halve smart, zeggen we als we het zwaar hebben.”

Zorg dat je een paar dagen meeloopt op een basisschool, raadt ze iedereen aan die ook voor deze keuze staat. Nicky: “Dan merk je of het onderwijs jou bevalt. Want het is echt wel meer dan alleen maar lesgeven. Realiseer je ook dat je sociale leven op een laag pitje gaat. Als je dat niet kunt missen, dan wordt het heel moeilijk. En uiteraard moet ook je gezin achter je staan, want mijn man neemt veel van me over in de zorg voor de kinderen. Mijn motto is tegenwoordig: kijk niet teveel terug en leg de lat niet te hoog qua schoolprestaties. Een collega zei laatst: “Een vijfeneenhalf is een studenten-tien.” Dat vind ik wel een mooie relativerende opmerking in deze fase.”

Het kost me veel energie, maar ik krijg er ook veel voor terug.